گلیوبلاستوم (GBM) یک تومور مغزی بسیار بدخیم است که با گزینه‌های درمانی محدود و پیش‌آگهی ضعیف شناخته می‌شود. نقش کلیدی ریزمحیط (Microenvironment) تومور، به ویژه منطقه هیپوکسی مرکزی آن، در پیشرفت GBM شناخته شده است. سلولهای درون این منطقه با تثبیت فاکتور رونویسی HIF1-α با هیپوکسی سازگار می‌شوند. این امر باعث تکثیر سلولی، تمایززدایی و مقاومت شیمیایی می‌شود. پژوهشگران دانشگاه لندن در یک مطالعه به بررسی اثرات NNC-55-0396، یک ترکیب تترالول که به بیش‌فعالی پاسخ پروتئین آشکارشده از قبیل آپوپتوز می‌انجامد، با استفاده از فناوری اندام روی تراشه پرداختند. آن‌ها افزایش حساسیت هسته هیپوکسی تراشه به NNC را تشخیص دادند که با کاهش سطح HIF1-α در شرایط آزمایشگاهی ارتباط دارد. همچنین، NNC فرآیند ماکرواوتوفاژی را که توسط هیپوکسی آزاد می‌شود، مسدود می کند. افزایش سطوح تشکیل‌دهنده اوتوفاگوزومی LC3-II و اتوفاژی چاپرون p62/SQSTM1 این مسأله را نشان داد. اثرات ویژه NNC در ریزمحیط هیپوکسی قابلیت‌های ضد سرطانی ببیشتر این ترکیب را آشکار نموده و نیز بررسی‌های بیشتر در مورد استفاده از آن در درمان‌های ترکیبی علیه GBM را پشتیبانی می‌کند. لینک مقاله منتشر شده
تصویر سمت راست یک افزاره میکرونی را از طریق میکروسکوپ فلورسنت [2x] نشان می‌دهد. سلولهای زنده با رنگ سبز و سلولهای مرده با رنگ قرمز مشخص شده اند. مربع زرد رنگ نشان دهنده منطقه تجزیه و تحلیل انتخاب شده برای پردازش تصاویر به دست آمده است. ابعاد افزاره عبارتند از محفظه مرکزی 4 × 2 میلی متر ، عرض مجرای جانبی 0.7 میلی متر و ارتفاع 250 میکرومتر .